Bitti. 31 gün boyunca her gün 1667 kelimelik yazı maratonu bitti. Her gün sabah erkenden yazı masasına geçmek, sayfalar dolusu yazmak bitti. Biraz yavaşlayacağım eylülle beraber. Eylül, değişim ayı zaten, okulların açıldığı, yaz rehavetinden çıkıp yeniden düzenli, planlı yaşanmaya geçilen ay. Bıraktığın, saldığın ne varsa eski alışkanlıklardan, yeniden eline aldığın ay.
Bu eylül bedenime iyi bakmaya çalışacağım. Otururken belimin sol tarafına yuvalanan ağrı gitsin diye en çok. Aşırı sıcaklar yüzünden bıraktığım vitrin gezme hızında yürüyüşlere (benim hızım benim kararım), yumuşacık yoga pozlarına sığınacağım yeniden, ağrısız yaşamak için. Yazmaktan çok okuyacağım. Yazdıklarımı da okuyacağım, "ay ne saçmalamışım" demeden, şefkatle, sabırla bakacağım eski defterlerime. Üzerinde çalışmaya değer olanı bulacağım ve sereceğim tezgâha. Bir çiftçi gibi.
Çiftçiler sapla samanı ayırmayı, taneleri kabuğundan ayıklamayı iyi bilir. Onca emekle büyütüp yetiştirdiği ürünlerin çöpü boylamasına izin vermez. İşlememeyi göze almaz. Benim yazı tarlam da biçerdöverlerin çıktığı buğday tarlaları gibi sapsarı şimdi. Ayıklanmayı bekleyen yazılar harman yerinde boylu boyunca yatıyor. Yeni ayı bekliyor, eylülü.
Eylül yeniden okullu olmanın, evde daha çok zaman geçirmenin, çalışmanın zamanı. Şimdi eylülün eli kulağında iken ben de yazı hasadımı ihmal etmeyeceğimin sözünü veriyorum şimdi. Yeni ay, okumak ve yeniden yazmak ayı, çer çöpün içine gizlenmiş cevherleri açığa çıkarma ayı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder