16 Mart 2015 Pazartesi

GÜMÜŞ SUYU: SURİYE OTOPORTRESİ

Gümüş Suyu: Suriye Otoportresi bu sene “!f² 2015: İstanbul’dan Canlı” @Çanakkale kapsamında izlediğim tek yapıt oldu. 



Bazı filmler vardır; çıkışta tek kelime edemezsiniz, boğazınıza bir yumru oturur, salondan çıkan insanların yüzlerine baktığınızda benzer bir duyguyu okursunuz yüzlerinde, gözlerinde. Susarsınız ama için için yaşanmaya devam eder o sahneler, unutulmaz, yoğunluğu biraz olsun azalmaz, çıkış yolu arar kendine kelimeler, yetmeyeceğini bildiği hâlde...
Gümüş Suyu: Suriye Otoportresi de o filmlerden, acil sinema kategorisine sokulan bir belgesel. 
Belgesel, insanların cep telefonlarıyla çektikleri görüntü kalitesi düşük videolarla açılıyor.
Ossama Mohammed, sürgünde bir mülteci yönetmen.
Kalbi Suriye ve Suriyeliler için atan, elinde bir kamera içeriyi kaydedemeyen, elinden Youtube'a yüklenen şiddet dolu sahneleri toplamaktan fazlası gelmeyen...
Uzaktaki ülkesinden bir mesaj düşer bilgisayarına: "Humus'tayım bir kameram var. Sen olsan ne çekerdin?"
Simav cesur, hayat dolu, şiir dolu Kürt asıllı Suriyeli bir kadın.
Kamerasını montunun içine saklayan, gizlice kente sokan, yıkımı, sokakları, çocukları kaydetmek isteyen ama nereden başlayacağını bilemeyen, bekleyen...
Bir gün cevap gelir: "Her şeyi" 
Simav her şeyi kaydeder; yıkılan evleri, keskin nişancılar tarafından vurulmamak için arkadaşlarının cesetlerini halatlarla, tellerle çekmek zorunda kalanları, yaralı sokak kedilerini, köpeklerini, terk edilmiş evlerin balkonlarında unutulmuş, toplanmayı bekleyen çamaşırları, babasının mezarına çiçek götüren, mezar taşıyla konuşan çocukları, yıkımın ortasında bir apartman dairesindeki devrim okulunu, çocukların gülen yüzlerini, doğanın değişmez döngülerini, her şeye rağmen gelen baharı, açan çiçekleri, dutları...
Simav'ın cep telefonu ve kamerasıyla çektiği görüntüler ve yazışmalarının üzerine inşa ediyor Muhammed belgeseli. Paris'teki çaresizliği, kendisini bir korkak olarak görmenin, savaşla ilgili film çekememenin iç sıkıntısı ile ilmek ilmek örüyor, ilerletiyor kurguyu.
Gösterim bittiğinde Simav'ın sorusunun ağırlığı kalıyor izleyiciye. "Sözcüklerin hâlâ bir anlamı var mı?


Yönetmenler: Ossame Mohammed, Wiam Simav Bedirxan
Senaryo: Ossame Mohammed 
2014 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder