18 Mart 2015 Çarşamba

YERDENİZ ÜÇLEMESİNİN KEŞFİNİN TARİHİ

Ursula K. Le Guin 1964 yılında Çözme Kelimesi adında bir öykü yazar. Öykü bir büyücü hakkındadır ve Cele Goldsmith Lalli* tarafından satın alınarak Fantastic'te yayımlanır. Öykü bir sürü ada arasında bir adada geçmektedir. 
Kısa süre sonra bir  yeni öykü daha yazar, Le Guin. İsimler Kuralı'nda adalar ve büyü kuralları daha da gelişmiştir. Öykü, ana takımada grubunun doğu uçlarındaki Sattins adasında geçmektedir. Öykünün baş kahramanı Bay Underhill adıyla tanıdığımız sonra gerçek adının Yevaud olduğunu öğrendiğimiz bir ejderhadır ve batıdaki Pendor adasından gelir. 
1965-66 yılları boyunca merkez ada Havnor'dan yola çıkıp takımadalar arasında Nihayet'i arayan bir prens hakkında uzun bir öykü yazar. Bu prens, bütün adaların ötesine, güneybatıya açık denize gider ve orada hayatları boyunca sallar üzerinde yaşayan insanlarla karşılaşır. Kayığını sallardan birine bağlar, Nihayet'in bu olduğundan emindir. Başıboş gezinen bu sal kolonisinin en uzak yolculuğunun da ötesinde, denizin içinde yaşayan deniz insanları bulunduğunu fark edince gidip onlara katılır. İma edilen sonuç, bir deniz insanı olan genç prensin sonunda yorulacağı ve dibe batacağı, Nihayet'i orada bulacağıdır. Bu öykü yayımlanmaz. Le Guin pek iyi olmadığı kanısındadır ancak temel imge olan sal kolonisinin çok iyi bir buluş olduğuna ve günün birinde kendisine bir yuva bulacağına inanır. Nitekim, Yerdeniz Üçlemesi'nin son kitabı En Uzak Sahil'de kendisine yer bulur.
Le Guin, Yerdeniz'i keşfetmeye ara verir. 1967'ye kadar.
1967'de Parnassus Press'in yayımcısı Herman Schein onu arar ve bir çocuk kitabı yazmasını ister. Parnassus, Amerika'daki en şık ve en iyi yazılmış resimli kitaplar basan yayınevidir. Le Guin'den istediği daha büyük çocuklara hitap eden bir kitaptır. Le Guin'den kimse şimdiye kadar bir şey yazmasını istememiştir. Bu heyecanla "çocuklar için yazma" endişesini atlatır. 
"Haftalar ve aylar boyunca, muhayyelemin karanlıkta, el yordamıyla aradığım şeyi bulmasına izin verdim. Orada adalara ve adalarda kullanılan büyüye rastladım. Büyüyü ciddi bir biçimde düşünmek ve çocuklar için yazmak birleşince büyücüleri merak etmeye başladım. Büyücüler birer arketip olarak, yaşlı ya da yaşı belirsiz birer Gandalf'tır. Ama beyaz sakalları olmadan önce nasıldılar? Bu tehlikeli ve âlimane sanatı nasıl öğrendiler? Genç büyücüler için okullar var mı? Vesaire.
Kitabın öyküsü esas olarak bir yolculuktur, uzun bir helezon biçiminde bir kurgu. Genç büyücünün gideceği yerleri görmeye başlamıştım. Derken bir harita çizdim. Artık her şeyin nerede olduğunu bildiğime göre vakit haritacılık vaktiydi. Tabii, her haritada olduğu gibi, çoğu şeyin ancak su üstündeki kısmı görülüyordu."

 
"Üç küçük adaya çocuklarımın bebeklik adlarını verdim; bir dünyayı yoktan var etme özgürlüğünü ele geçirince insan biraz dalgacı ve sorumsuz oluyor. (İktidar insanın ahlakını bozar.) Diğer isimlerin hiçbirinin bildiğim bir anlamı yok, ama sesleri benim için az çok anlam taşıyor."

*Cele Lalli, Ursula K. Le Guin ve daha pek çok yazarın bilimkurgu alanında yazmasını sağlamıştır.

Kaynak: Metis Seçkileri Kadınlar Rüyalar Ejderhalar Ursula K. Le Guin

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder