ÖLMEDİĞİM GÜN

İdefix beni, benden daha iyi tanıyor ya, bu yaz Ağaçların Özel Hayatı yayımlanınca Alejandro Zambra ile tanışmamı önerdi. Ben de uzun zamandır adını duyduğum bu yazarla tanışmaya karar verdim. Türkçeye çevrilmiş üç kitabını aldım. Kitapları incelerken en çok ilgimi Eve Dönmenin Yolları çekmişti. Tüm okumalar bittiğinde fikrim değişmedi. Hoşuma giden bir kitapla karşılaştığımda Google'da arama yapmak bende artık değişmez bir alışkanlık. İlk karşıma çıkan blog tanıdık. Elmanın İçi'nde Barış kitaptan bahsederken konusunu izlediği bir filme benzetmiş, Doğmadığım Gün'e.

Böylece girdi Doğmadığım Gün, izlenilesi filmler listeme. Ve geçtiğimiz çarşamba nihayet Yalı Han'da bir grup arkadaşla izledik. Film, bir Alman uyruklu profesyonel yüzücü kadının Şili'ye gitmek üzere uçak yolculuğuna çıkmasıyla başlıyor.
Maria, Buenos Aires'te aktarma için beklerken tek kelime İspanyolca bilmediği halde duyduğu bir ninniyi mırıldanmaya ve ağlamaya başlar. Yaşadığı şaşkınlık neticesinde uçağını kaçırır, pasaportunu kaybeder. Yeni bir pasaport çıkarmak için karakola gider. İşlerini umduğu hızda halledemez. Kulağına tanıdık gelen ninni, bir mağazada gördüğü peluş oyuncak... Babasına telefon açıp uçağı kaçırdığını bir süre Buenos Aires'te kalması gerektiğini açıklar ve kafasını kurcalayan soruları sorar. Ertesi gün babasını karşısında bulduğunda şaşkınlığı artar ve kuşkulanır. Film, tüm düğümlerin yavaş yavaş çözülmesiyle devam eder.

Doğmadığım Gün, bir kısa öykü gibi, çarpıcı, vurucu. Tüm kahramanların, hatta artık yaşamayan, Maria on dört yaşındayken ölmüş annenin bile bir hikâyesi var. Karakterlerin kimi yaşamayı arzuladığı duyguları yaşayamadığı için yalan söylüyor, kimisi gerçekleri duymaya cesareti olmadığı, gerçekleri duyarsa artık o yakınını sevememekten korktuğu için geçmişe dair sorular sormuyor, susuyor. Bunları öyle uzun boylu anlatmıyor film üstelik. Bazen bir cümle ile hissettiriyor, bazen kahramanın bir anlık öfke patlamasıyla öğreniyorsunuz ancak gerçeklerin ağırlığı sizi öyle kolay bırakmıyor, üzerine düşünüyorsunuz. Ve Maria Buenos Aires sokaklarında tek başına dolaşırken film bitiyor. Resim tamamlanmıyor finalde ancak ortaya çıkan parçalar birleşmeye, çoğalmaya devam ediyor ve her izleyici kendi sonunu yazıyor. İyi bir filmden başka ne istenebilir ki?

Filmin künyesi:

Yönetmen Florian Cossen
Senaryo Florian Cossen Elena von Saucken
Oyuncular Jessica Schwarz Michael Gwisdok Rafael Ferro Beatriz Spelzini
Yapım Alman Arjantin
Müzik Mathias Klein
Süre 94 dk