Sade ve öz

Yılbaşı ve doğum günleri yeni kararlar alma arifesidir. Dün yeni yaşa adım atınca, ben de kimi yeni kararlar almam gerektiğini düşündüm. Çok karar, çok hedef sürdürülebilir değil, malum. Yoğunluk, insanı hem bezdiriyor hem de yerine getiremeyince suçluluk, başarısızlık duyguları gelip çörekleniyor. Dolayısıyla yeni yaşa dair tek bir karar var gündemde. Sade ve öz. Hareketi arttırmak. 

Dün yarım gün çalıştığım için, arabayı park edip çarşıya yürüyerek gidip gelmek yetti. Asıl mesele, ev ve iş arasını arabayla gelmeye bağlı durağanlığı kırmak. Bu sabah kızımı servise binerken ben de kendimi köy yoluna attım. Bahane yok, mis gibi köy yoluiki adım ötemde. 20 dk ileri, 20 dk geri yürüdüm. Akşamları da bu rutine devam edersem, 80 dakikalık bir yürüyüşü günlük planıma dahil ederim ki, bu eylemsizlik içinde son derece şahane bir kazanım. Hadi inşallah. 

                                                                            *

Okulların ilk haftasındayız. Yazın rehavetini üstümüzden atmak, erken uyumak, erken kalkmak, yemek saatini, alışveriş işlerini düzene oturtmak çaba istiyor. Yine de yazın bitmesine, sonbaharın gelmesine sevindim. Pandemide artan çevrimiçi eğitimlere kendimi vurmak yok. Kararlıyım. Bu yıl esnek yıl. Kendi kendimle olacağım. Geceleri zoom karşısında geçirmek yok. Kendi halimde okuyup yazacağım. Çocuk gelişimi önlisans 2. yıl öğrenciliğimin hakkını vereceğim. Etti mi sana üç karar. Nerede kaldı başlıktaki sade ve öz vaadi. Hoş tüm bunlar aynı öze hizmet ediyor aslında. Daha sade, daha yetişilebileceğim, kontrol edebileceğim, hakkını verebileceğim kadarlık kısmı içeri aldığım, yükümlülükler ve zaman arasında dengeyi rahatlıkla gözetebileceğim, kızımın ön planda olacağı bir düzen... Dolayısıyla üç aslında birdir. 

                                                                            *

Deniz demişken onun da yeni öğrenim yılına dair kararları, ara verdiği piyanoya artan hevesi var. Bakalım biz iki öğrenci, bu yıldan umduğumuzu bulacak mıyız?