“Virginia, uyudun mu?”
Yeni bir tür
denemeliyim. Farklı bir tür. İnsan zihni gibi. Hızlı, değişken.
İnsan zihni tek bir çizgi üzerinde ilerlemez. Neden romanlar tek
bir çizgi üzerinde ilerlesin? Çağrışım. Evet, çağrışım.
Anahtar kelime bu! Renkler, kokular, anılar, sesler onların
çağrıştırdıkları eşliğinde ilerleyen hikâyeler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder