KÖPEK DÜZ YAZIDIR, KEDİ İSE ŞİİR

Yalnızlık zor, çocuklar için de...

Bana hemen bir kardeş doğur ya da kedi al, diyor kızım. Alacağım almasına da, mutfağın kapısı yok, tezgâha zıplayacak, yatakların üzerine yayılacak, tüyleri her yere dökülecek, cânım koltuklarımın döşemesini tırmalayacak... Yok, yok ne kedi ne bir başka çocuk... İs-te-mi-yo-rum! 

Hatta işi bu eve kedi gelirse'ye kadar götürmüşüm. Hiç anımsamıyorum. Hem sokaklardaki tüm kediler bizim. Dışarı çıktığımızda birkaç dakika başlarını okşayabilir, mangal artıklarıyla besleyebiliriz. Kapımıza dadanan, her gün beslediğimiz kedilerle ikna edebileceğimi düşünüyorum Deniz'i.
"Bu ikiz kediler senin. Her gün yemek veriyorsun onlara. Oynuyorsun."
"Benimse neden bizim evde kalmıyorlar?" diye soruyor. Ne yemek istersin diye konuyu değiştirmeye çalışıyorum. Deniz kızgın.
"Yeter artık. Hep ne yemek yapacağını bana soruyorsun. Çok yoruluyorum."

Bizim de bir kedimiz var.

Bayramın ilk günü. Dedenin vefatından yalnızca beş gün sonra. Babaannenin evine doğru yürüyoruz. Parkın içinden geçiyoruz. Kedi evinden boy boy kedi çıkıyor bir anda. En minikleri emme döneminde daha. Anneleri ölmüş. İçim gidiyor. "Hadi," diyorum Deniz'e "bir tanesini eve alalım." Bir koşu sepet alıyoruz evden. Sepeti yere koyup kedimizin bizi seçmesini bekliyoruz. Yalan! Deniz'in almak istediği kedi, en çirkinleri, başının üzerine süt dökülmüş olmalı, bir tutam tüyü sertleşmiş, keçe gibi. İstemiyorum onu, daha sevimlileri varken. Kız kedi istiyor Deniz. Kız mı erkek mi bilmiyoruz o anda ama Pati giriyor sepete (büyük boyları kovaladıktan sonra).

 

Hayatıma yeni bir "şey" girdiği anda gogıllıyorum, elimde değil. Kedi bakımını öğrendim az buçuk. Başlarda elimi sürmem dediğim kedi tuvaletini bile her gün ben temizler oldum. Kitap okurken kucağıma zıplamasını, avcumun içini emerek uyuklamasını seviyorum. Kedisi olan yazarların fotoğraflarına bakıyorum, kedilerle ilgili özlü sözlere... Bir Kedi Şiirleri Antolojisi buluyorum sonra. Sepete ekliyorum.
 

Kedi Şiirleri Antolojisi

Saime Akat'ın derlediği, Komşu Yayınevi'nden çıkan Kedi Şiirleri Antolojisi içinde kedi geçen dizeleri okurla buluşturuyor.

Bu antolojinin çıkış noktası Jean Burden'in sözü oldu. "Köpek düzyazıdır, kedi şiir." Böyle iddialı bir söz söylenmişken neden bir kedi şiirleri antolojisi yok diye merak ettik. Araştırmaya başlayınca gördük ki yüzyıllar boyunca kediler şiirlerin konusu olmuş ve hatta şairler başka temaları yazarken bile kediyi misafir etmişler şiirlerine. Biz yalnızca kediyi konu edinen şiirleri aldık antolojimize. Seçkimiz 1163 yılında doğan Sururi Osman Efendi'nin şiiriyle başlıyor ve 1989 doğumlu Emre Polat'ın şiiriyle bitiyor. Tam 99 şiir. (Tanıtım bülteninden)

 

 

Zamanı gelince,

Kediler

Evlerde hapis kediler

Yalnız nedir söyledikleri

Okşarsınız

Bir kenara çekilirler

Kıvrıldıkları köşede

Gene sizde gözleri

Yerinizden kalksanız

Peşinizden gelirler

Sizken tek sahipleri

Kalabalık isterler

Belki hepsi sizin gibi

Yalnız kediler

Behçet Necatigil