Her
karşılaşmamızda yeniden tanışıyor, her defasında memnun oluyorlar. Her biri,
kocamın eski arkadaşları…
Hayatımızda
her şey eski zaten, kocama ait. Onun eski eşyaları, eski arkadaşları ve her
zaman bizi yolda bırakan eski arabası. Buna bile söylenmiyorum.
Elini
sıkıyorum kibarca. Nasıl olduğunu soruyorum, oğlunu, hasta annesini ve diğer
şeyleri…
“Ah
canım, biz karşılaşmıştık değil mi? Nasıl da hatırlıyorsun. Dikkat et şekerim,
fil hafızası var karında,” diyerek içeri sesleniyor.
Gülüşüyoruz.
...
Yeşil Gazete'nin hafta sonu ekinde Mehmet Fırat Pürselim'in seçtikleriyle yayımlanan FotoÖykü bölümüne Ve Eşi isimli öykümle konuk oldum.
Fotoğraflar Çağlar'dan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder