Mecburiyet mi? Seçim mi?

Ayın bitmesine sayılı dakikalar kala, ayın son yazısını yazmak üzere masama kuruldum. Şimdi böyle yazınca, iki elim kanda da olsa, girerim arkadaş ben her ay sekiz yazı, yaz demem kış demem, okurum, yazarım, eksik de bırakmam, istikrar ve süreklilik benim göbek adım gibi bir iddia doğuyor. Eni konu irade sahibi görünüyorum belki de. 

Tutkuyla bağlandığım, inandığım, anlamlı bulduğum konuları, başlıkları önceliklerim arasına almakta zorlanmıyorum. Sıkışsam bile zaman yaratmanın bir yolunu buluyorum. Ama mantığımın yapman gerekler ile, yapsan iyi olurlar ile başı pek de hoş değil. Örneğin kilo vermek, sporu, meditasyonu günlük pratiğimin bir parçası yapmak. Bununla beraber üzerime atılmış ölü toprağı da son taneciğine kadar üflenmiş, silkelenmiş durumda gibi hissediyorum. İşleri küçük parçalar halinde ele alıyor, yapmalısın, etmelisin yerine ... yapmayı seçiyorum çünkü ... sebepten dolayı yapmayı anlamlı ve değerli buluyorum türünden yeni hikâyeler yazmaya çalışıyorum. Şiddetsiz İletişim'de mecburum'u seçiyorum'a çevirmek olarak tanımlanan şey. İlginizi çekti mi? Kulak verin o zaman. Alıştırma Marshall Rosenberg'in "Şiddetsiz İletişim Bir Yaşam Dili" kitabından. 

Birinci adım: 

Yaşamınızda keyif almadan yaptığınız şeyleri listeleyin. 

örneğin: ev işleri, market, manav alışverişi yapmak 

Düşünsene arkadaşım yorgun argın evden çıkmışsın. Yemeğin hazır değil. Buzdolabında ne olduğundan çok da emin değilsin. Markete giriyorsun. Karnın aç. Fırından taze çıkmış ekmek kokuları iştahını kabartıyor. Çocuk evde bekliyor. Dondurulmuş ürün dolabında leziz karbonhidratlar göz kırpıyor. Zamandan da tasarruf. Köfte keza öyle. "At beni ızgaraya, yanında on dakikada makarnayı da haşladın mı mis," diyor. Deli mi ne? Böyle böyle yığılıyor kilolar, belinin çevresine can simidi gibi. 

"Zamanım az. Pratik şeyler pişirmem lazım. Bu koşturma çok can sıkıcı ama ev işlerini, alışverişi yapmaya mecburum." Keyif almadan yaptığım şeyleri bu cümleyle formüle edebilirim muhtemelen. 

İkinci adım: 

Listeyi tamamladıktan bu yaptıklarınızı mecbur olduğunuz için değil, yapmayı seçtiğiniz için yaptığınızı açıkça kabul edin. Her maddenin arkasına "... yapmayı seçiyorum" kelimelerini ekleyin. 

"Ev işlerini, alışverişi yapmayı seçiyorum." 

Üçüncü adım: 

Belli bir eylemi yapmayı seçtiğinizi kabul ettikten sonra, seçiminizin ardındaki niyetle bağlantı kurmak için, "Ben ... yapmayı seçiyorum, çünkü ... istiyorum," cümlesini tamamlayın. 

"Kızımın ihtiyaçlarının karşılanması için evdeki düzeni sağlamayı, sürdürmeyi seçiyorum. Kızımın sağlıklı beslenmesi, büyüme gelişimini sürdürmesi ve ideal kiloma inebilmek için market ve manav alışverişlerini son dakikaya bırakmamayı, menüyü önceden planlayarak ona göre hazırlık yapmayı seçiyorum." 

Nasıl buldunuz? Aklınıza yattı mı? Tepe kullanın.