BİR DİLİM ÇİLEKLİ PASTA İÇİN YAZIYORUM
İlkokuldayım. Dört ya da beş. Okulumuzdaki ‘23 Nisan’ konulu
şiir yarışmasında birinci olmuşum. Ödül töreninden önce bir
oyun sergilenecek. Ben Atatürk’üm. Atatürk’ün şakalaştığı
çocuğu oynayan arkadaş hem sarışın hem de benden uzun. Bu
yüzden Atatürk’ü aslında onun canlandırması gerektiğini
düşünüyor herkes. Öğretmenin bana iltimas geçtiğini…
Üzgünüm biraz. Sabah ben evden çıkarken annemin karnında bir
ağrı. Ona da canım sıkılıyor. Annem beni izlesin istiyorum.
Zaten yaptığım her şey onu mutlu etmek için. Kederli bir kadın
annem. Yüzünde kahverengi lekeler. Ben doğarken olmuş. Suçlu
hissediyorum. Çok çalışıyorum. Sabaha kadar oyun metnini
içmişim. Ama bizim oralar malum. Her mevsim yağışlı. Binaya
doluşuyoruz hemen. İtiş kakış. İşte o an annemi görüyorum.
Bahçedeki ağacın altında. Diğer birkaç anne-babayla. Yanımıza
gelmeye çalışıyorlar. Müdür, “Veliler dışarıda beklesin!”
deyince… Hain adam. Annem sırsıklam. Karnını tutarak gidişini
izliyorum camdaki boşluktan. O gün gökkuşağını müteakip tören
yapılıyor. Sarışın rolüne çalışmamış; unutuyor,
karıştırıyor. Şiir yarışmasından dolma kalem kazanmışım.
Eve gidince anneme gösteriyorum, “Keşke bisiklet verselerdi,”
diyorum. Gülüyor. Hapşırıyor. Şifayı kapmış. Ama karnının
ağrısı geçmiş -ya da öyle söylüyor. Bana en sevdiğim çilekli
pastayı yapmış. Daha büyük bir ödül olabilir mi?
İkinci şiirimi lise hazırlıktayken yazıyorum. Annemin öldüğü
sene. Öğretmenim şiiri çok beğeniyor. İleride yazar
olabileceğimi söylüyor. Umursamıyorum. Bir daha şiir yazmıyorum.
Ölmek istiyorum. Defterlere, sıralara, ağaçlara hep bunu...
Ölememekle geçen on yılın ardından, kitaba, kaleme ve haliyle
hayata yeniden sarılıyorum. Özel bir akademiye gidiyorum,
reklamcılık eğitimi için. Yaratıcı yazarlık hocamız Bilgin
Adalı. İlk derste bizden ‘duvar’ konulu bir yazı yazmamızı
istiyor. Ertesi gün sınıfa girer girmez “Hakkı İnanç
hanginiz?” diye soruyor. Korkuyorum. Herkes duvarlara derdini
dökerken benim güzel bir öykü kurduğumu söylüyor Bilgin Hoca.
Damağımda annemin çilekli pastası… Sonra durmadan yazıyorum.
Hakkı İnanç
Hakkı İnanç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder