Sonrası yok, öncesi de... Bu ânın içinde, tüm ağırlığıyla, yoğunluğuyla. Esniyor, bekliyor. Fırsatını bulduğunda bacak arasından geçip içeri dalıyor, en kuytuya saklanıyor. Yerini sağlam tutma, konforunu kaybetmeme derdinde. Hayatta kalmak birincil amacı, her zaman, her yerde. Kimse bunun için onu kınamıyor. Sessizce varlığını kabul ettiriyor. İsteklerini belli ediyor ve yavaş yavaş elde ediyor. Günden güne yerini sağlamlaştırıyor. Önce balkonda bir yuva, en büyük boyundan bir paket mama.
Karnı iyice şiş şimdi. Kaç cana yataklık yaptığını bilmiyor. Dahası umursamıyor. Gözleri sımsıkı kapalı kim bilir neyin hayalini kuruyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder