Bilmek isteyen yola çıkar.
Şefkatli Anne Günlükleri'ni yazmak, ebeveynlik amaçlarımı, önceliklerimi belirlememe, düşüncelerimin ve eylemlerimin farkına varmamı sağlıyordu. Sura Hart alıntıları bitince, sanki ters yönde yürümeye başlamışım gibi bir düşünce gelip çöreklendi içime. Yeniden konu üzerine düşünmek, yazı yoluyla düşüncelerimi tasnif etmek, eylemlerimin farkına varmak istedim. İşbu sebeple www.nonviolentcommunication.com sitesinde ücretsiz yayımlanan haftalık ipuçlarının rehberliğinde yeni bir günlüğe başlıyorum.
İpuçlarının çevirisi bana ait.
Şefkatli Ebeveyn İpuçları:
Çocuklar için dünya dev bir laboratuvardır ve onlar da onun çok ciddi kaşifleri.
Onları izleyin, onlarla deneyin ve onlardan öğrenin çünkü size yaşamı derin bir aşkla sevmeyi hatırlatabilirler.
Ben ne düşünüyorum?
Kendisini oyuna kaptırmış herhangi bir çocuğu izlediğim her defasında kendisini bütünüyle oyuna vermesini, zihninin o ânın dışında herhangi bir şeyle ilgilenmemesini hayranlıkla izliyorum. Bir zamanlar benim de sahip olduğum, büyürken yitirdiğim bir beceri. Nerede, nasıl kaybettim emin değilim. Gelecek için endişelenmeye, geçmiş için hayıflanmaya başladığım bir yerlerde muhtemelen. İpucuna katılmamak mümkün değil. Bir kaşif merakı ve tutkusuyla dünyayı inceleyen çocukları izlemek, en basitinden yüzümüzü güldürüyor.
Deniz'le nasıl paylaşıyorum?
Düşünceler ve günlük pratik her zaman uyumlu olmuyor. Burada okuduğum, üzerine düşündüğüm, hak verdiğim, dikkate almaya karar verdiğim her bir madde gündeliğin hızına karıştığında, aceleciliğe teslim olabiliyor. Bazen yavaşladığımda, Deniz'in oyun davetini görüyor, ona ayak uydurabiliyorum.
Deniz'in geri bildirimi ne?
Yavaşladığımda, oyuna iştirak ettiğimde ve onun belirlediği hayal ve oyun dünyasının kurallarına uyduğumda Deniz'in mutlu olduğunu, eğlendiğini görebiliyorum.
Sonrasıyla ilgili ne düşünüyorum?
Bazen oyun oynayamayacak kadar yorgun hissediyorum kendimi. Oysa biraz ağırdan almak, Deniz'in adımlarına ayak uydurmak, ona kulak vermek kafi. Ama yıllarca hedefe ulaşmak için harekete geçmiş, sürecin kendisini ötelemiş, yolculuklarda mola vermeyi, ana yoldan sapıp yeni yerler görmeyi reddeden bünyeyi değiştirmek zaman ve sabır gerektiriyor. Yine de annelikle beraber bu konuda gelişme gösterdiğimi, umut vaat ettiğimi düşünüyorum.
Kendimi nasıl değerlendiriyorum?
Şefkatli ebeveynlik yolculuğu kendine şefkati de içeriyor. Yapamadıklarım için kendime kızmak ya da suçlamak yerine yeterince iyi olmak için gösterdiğim çabayı takdir etmeyi, bazen de çocuğun büyümesi için kötü olmak gerektiğini, çatışmadan, çabalamadan büyüyemeyeceğini anımsamamı da sağlıyor.
Eski günlüklere buradan ulaşabilirsiniz
Şefkatli Ebeveyn Günlükleri: 18
Şefkatli Ebeveyn Günlükleri: 19
Şefkatli Ebeveyn Günlükleri: 20
Şefkatli Ebeveyn Günlükleri: 21
Şefkatli Ebeveyn İpuçları:
Çocuklar için dünya dev bir laboratuvardır ve onlar da onun çok ciddi kaşifleri.
Onları izleyin, onlarla deneyin ve onlardan öğrenin çünkü size yaşamı derin bir aşkla sevmeyi hatırlatabilirler.
Ben ne düşünüyorum?
Kendisini oyuna kaptırmış herhangi bir çocuğu izlediğim her defasında kendisini bütünüyle oyuna vermesini, zihninin o ânın dışında herhangi bir şeyle ilgilenmemesini hayranlıkla izliyorum. Bir zamanlar benim de sahip olduğum, büyürken yitirdiğim bir beceri. Nerede, nasıl kaybettim emin değilim. Gelecek için endişelenmeye, geçmiş için hayıflanmaya başladığım bir yerlerde muhtemelen. İpucuna katılmamak mümkün değil. Bir kaşif merakı ve tutkusuyla dünyayı inceleyen çocukları izlemek, en basitinden yüzümüzü güldürüyor.
Deniz'le nasıl paylaşıyorum?
Düşünceler ve günlük pratik her zaman uyumlu olmuyor. Burada okuduğum, üzerine düşündüğüm, hak verdiğim, dikkate almaya karar verdiğim her bir madde gündeliğin hızına karıştığında, aceleciliğe teslim olabiliyor. Bazen yavaşladığımda, Deniz'in oyun davetini görüyor, ona ayak uydurabiliyorum.
Deniz'in geri bildirimi ne?
Yavaşladığımda, oyuna iştirak ettiğimde ve onun belirlediği hayal ve oyun dünyasının kurallarına uyduğumda Deniz'in mutlu olduğunu, eğlendiğini görebiliyorum.
Sonrasıyla ilgili ne düşünüyorum?
Bazen oyun oynayamayacak kadar yorgun hissediyorum kendimi. Oysa biraz ağırdan almak, Deniz'in adımlarına ayak uydurmak, ona kulak vermek kafi. Ama yıllarca hedefe ulaşmak için harekete geçmiş, sürecin kendisini ötelemiş, yolculuklarda mola vermeyi, ana yoldan sapıp yeni yerler görmeyi reddeden bünyeyi değiştirmek zaman ve sabır gerektiriyor. Yine de annelikle beraber bu konuda gelişme gösterdiğimi, umut vaat ettiğimi düşünüyorum.
Kendimi nasıl değerlendiriyorum?
Şefkatli ebeveynlik yolculuğu kendine şefkati de içeriyor. Yapamadıklarım için kendime kızmak ya da suçlamak yerine yeterince iyi olmak için gösterdiğim çabayı takdir etmeyi, bazen de çocuğun büyümesi için kötü olmak gerektiğini, çatışmadan, çabalamadan büyüyemeyeceğini anımsamamı da sağlıyor.
Eski günlüklere buradan ulaşabilirsiniz
Şefkatli Ebeveyn Günlükleri: 19
Şefkatli Ebeveyn Günlükleri: 20
Şefkatli Ebeveyn Günlükleri: 21
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder