Sen bu satırları okuduğunda....

Sevgili Harry Potter,

Seninle geç tanıştım. Dünyada Harry Potter rüzgârları eserken ne kitaplarını okumak ne de filmlerini izlemeyi aklımdan geçirdim. Fakülteyi henüz bitirdiğim yıllarda bir ergen büyücü adayı ve arkadaşlarının maceralarını izlemeyi hafiflik olarak gördüm sanırım. Fantastik edebiyatla ilişkim kısa sürdü. Hobbitler ve Yüzüklerin Efendisi'nin ilk iki kitabının ardından bu sayfa benim için sonsuza kadar kapandı. Daha ciddi işler, metinler ve filmler beni bekliyordu. Yine okumazdım ya, ara tatili hasbelkader senin filmlerinle izleyince, kızım senin için delirince kitaplarını bir bir almaya, kızımın ardından okumaya başladım. 

Elbette kitabı filmden daha çok sevdim. Çok daha heyecanlı, sürükleyici buldum. Baykuşların getirdiği ardı arkası kesilmeyen mektup sağanağı tek kelimeyle şahaneydi. Yemek salonu, ziyafet sahneleri, hiç eksilmeyen yemekler ağzımı sulandırdı. Yüzünü değil, kalbindeki arzuları gösteren Kelid aynasına bağlanmayı, her fırsatta soluğu orada almak istemeyi anladım. Kalbin en derinliklerinde gizli istekler ve gerçekler arasında seçimi gerçekten yana yapmaya, hayatı ıskalamamaya dair incelikli nasihate bayıldım. Görünmezlik pelerinine sahip olmayı ve onunla yapabileceklerimi düşledim. Müttefiği olmayan kahramanın işinin ne zor olduğunu bir kez daha gördüm ve geçmişten bugüne yanımda olan tüm müttefiklerime varlıkları için şükrettim. Hermione, Ron, Weasley biraderler, Hagrid… Hepsinin anısı içimde capcanlı. Unutmadan Hogwarts'a en çok kış yakışıyor. Orayı en çok karlar altında, yeni yıl zamanı sevdim. Harry seninle uzun bir yolu yürüyeceğiz birlikte. Kitaplarını ardı sıra okuyacak, filmleri yeniden sırayla izleyeceğiz. Bazı büyülü sözcükleri bile aklımda tutabilirim kim bilir.
Kısa bir tatildeyiz. Dört gözle kızımın üçüncü kitabı bitirmesini ve maceralarının devamını okuyabilmeyi bekliyorum. O zamana değin yaralı alnından öperim. Sevgilerimle...