15 Ekim 2018 Pazartesi

ŞEFKATLİ ANNE GÜNLÜĞÜ 28


Çocukla Barış, Bodrum BBOM Öğretmen Okulunda tanışan Özenç, Özge ve Gülesra öğretmenlerin orada öğrendikleri, araştırdıkları, derinleşmek istedikleri konuları ve sınıfa taşıdıklarını paylaştıkları dijital bir platform. Farklı yerlerde, farklı koşullarda çalışan üç öğretmen Sura Hart'ın rehberliğinde çıktıkları yolculuğu "Şefkatli Öğretmenin Günlüğü" köşesinde hafta hafta paylaşıyor. Gündemin ağırlığından kaçmak, umudunu arttırmak, çocuklarla ilişkilerinde fark yaratmak isteyen ebeveynler ve öğretmenler için küçük tavsiyelerle dolu günlükleri, kendi pratiğimize dökebilmek, sürecimizi gözlemlemek için bu şablonu kendi ev hâlimize uygulamak istedim. Adını da Özenç, Özge ve Gülesra öğretmenlerden ilhamla "Şefkatli Anne Günlüğü" koydum.


Sura Hart ne diyor?
Rekabetçi olmayan, ilişki temelli bir sınıfta grupla öğrenme yaklaşımı teşvik edilir. Ancak, bireysel çalışmak isteyen öğrencilere bu isteklerini rahatça hayata geçirebilmeleri için de bolca fırsat yaratılır. En önemlisi, öğrencilerin okul yaşamlarının her gününde çok sayıda sınayıcı ve başarılı öğrenme deneyimlerinin olmasıdır.
Siz en çok neyi önemsiyorsunuz; "kendi işini yapmayı" mı, yoksa birlikte çalışmaları gerekse bile, bütün öğrenciler için başarılı bir öğrenme deneyimi yaratmayı mı?

Ben ne düşünüyorum?
Benim zamanımda ilkokulun asıl işlevi bilgi dağıtmaktı. Şimdi çocuğun bilgiye pek çok yerden ulaşması mümkün. İngilizce dersinin bir haftalık kelime dağarcığını bir bilgisayar oyunu pekâla verebilir. Üstelik eğlenirken öğrendiği bu kelimeler, zihninde çok daha kalıcı yer edinecektir. Oysa okullar hâlâ var ve gelecekte de var olmaya devam edecekler gibi görünüyor. Bazı eğitimler dijital ortama taşınsa da, özellikle küçük çocukların hâlâ bir okula ihtiyaç duyduğu kanaatindeyim. Çünkü okul onlara yalnızca bilgi sunan bir mekân değil. Sosyalleşmek, toplumun bir parçası olurken benliğini ve tercihlerini ortaya koymak ve korumak, seçim yapmak, seçimlerinin olağan sonuçlarına katlanmak, iletişim becerileri edinmek,  tüm bu becerileri faaliyete geçirebilecekleri bir öğrenme alanı olarak okullar hâlâ yerini koruyor. Orada bizim kolaylaştırıcılığımız olmadan kendi başlarına var oluyorlar, büyümeye ve gelişmeye çalışıyorlar. 

Denizle nasıl paylaşıyorum?
Çocuklar birlikte çalışmaktan ve sorumluluk almaktan hoşlanıyorlar. Bu gibi durumlarda tek başıma daha kısa sürede yaparım kolaycılığına düşmemek lazım. İşbirliği hayatlarının her döneminde onlar için elzem bir meziyet ve tüm beceriler gibi bunun da öğretilmesi ve pratiğinin yapılması şart. O yüzden Deniz'i olabildiğince gündelik işlerin içine katıyorum. Evin düzeni, eşyaların yerleştirilmesi gibi konulara gerçekten ilgi duyuyor, güzel öneriler sunuyor iyi bir görsel hafızası var. Ressam, mimar ya da iç mimar olursa şaşırmam.  

Deniz'in geri bildirimi ne?
Hatırlıyorum da geçen yıl ortak bir pano çalışması Deniz için tam bir kabustu. Grubun içinde bireysel takılmak isteyen, kendi taleplerini dayatmaya çalışan bir çocuğun varlığı Deniz'in canını sıkmıştı ve o çocukla arkadaş olmak istemiyordu. Bu yıl hayallerindeki okul için ortak çalışmaları hemen hepsinin ilgi alanına yönelik detaylar (yüzme havuzu, futbol sahası, pastane, oyun parkı) içeriyordu ve belli ki uyumlu, keyifli bir işbirliğinin ürünüydü.

Sonrasıyla ilgili ne düşünüyorum?
Dün yeni açılan Troya Müzesi'ne gittik. Beklentilerimin üzerinde, tekrar tekrar gitmeye değer bir müzeydi. Çıkarken iki sanat tarihi öğrencisini arabaya aldık ve şehre bıraktık. İçlerinden biri inerken çiğdem çiçeği hediye etti. İşte o zaman fark ettim ki, Deniz bahçıvanlık becerilerimizden hiç hoşnut değil. Çiçeklerimize iyi bakamadığımızı, onları kuruttuğumuzu, bu çiçeğin de solacağını düşünüyor. Bu da basit bir hedef olarak ilişiversin şuraya: çiçeklerimize iyi bakmak, onları düzenli sulamak, balkondaki dikey saksının içine tıbbi aromatikler dikmek üzere harekete geçmek. 

Kendimi nasıl değerlendiriyorum?
Dün Troya Müzesi'ni gezerken Deniz çok ilgili, meraklı, heyecanlı ve özenliydi. Onun öğrenmeye ve gezmeye bu denli açık olması, toplumsal kuralları gözetmesi karşısında hem onunla hem de kendimizle gurur duydum. Aferin bize.

Eski Günlüklere aşağıdan ulaşabilirsiniz





1 yorum:

  1. Çok güzel günlükler, keyifle okuyorum. Ebeveynlere örnek olacak her bir yazınız. Teşekkürler..

    YanıtlaSil