Bilmek isteyen yola çıkar.
Şefkatli Anne Günlükleri'ni yazmak, ebeveynlik amaçlarımı, önceliklerimi belirlememe, düşüncelerimin ve eylemlerimin farkına varmamı sağlıyordu. Sura Hart alıntıları bitince, sanki ters yönde yürümeye başlamışım gibi bir düşünce gelip çöreklendi içime. Yeniden konu üzerine düşünmek, yazı yoluyla düşüncelerimi tasnif etmek, eylemlerimin farkına varmak istedim. İşbu sebeple www.nonviolentcommunication.com sitesinde ücretsiz yayımlanan haftalık ipuçlarının rehberliğinde yeni bir günlüğe başlıyorum.
İpuçlarının çevirisi bana ait.
Zorlu patikalardan geçtiğinde ve duyguların incindiğinde, bağlantı bazen kopabilir.
Çocuğunuzla aranızdaki sevgi bağını _mümkün olduğunca_ yeniden kurmak hayatidir. Çocuklarınız sizin yeniden bağlantı kurmayı aradığınızı gördüğünde etkileşimler kolaylaşacak, birbirinize üstün gelmeyle daha az zaman geçirecek ve sorunları çözmek için yeni stratejiler daha kolay açığa çıkacak.
Ebeveyn tarafından sevilmek, onaylanmak, desteklenmek, zor duyguların içine düştüğünde onun sana ayna olması, duygularını, ihtiyaçlarını tahmin etmesi, bir ayna gibi sana yansıtması ve sana yardımcı olması, olacağını bilmek, fikir ayrılıkları üzerine yaklaşımını da belirliyor esasen. O zaman patikalar o kadar da dik ve zorlu olmuyor. Yumuşak inişler ve çıkışlar içinde diyaloğa geçmenin, sürdürmenin bir yolu bulunuyor. Otoriteyle ilişkini de, fikir ayrılıklarına yaklaşımını da (kapıları mı çarpacaksın, susup içine mi kaçacaksın yoksa diyaloğa mı gireceksin) bu belirliyor. O yüzden her ne olursa olsun sevgi bağını güçlü tutmak, ebeveynin birincil sorumluluğu, belki de en önemli sorumluluğu. Bu zedelendiğinde, çocuğun güvendiği dağlara karlar yağıyor ve nerelere hangi sarsılmaz inançlar yerleştirildiğini kestirmek mümkün olmuyor.
Deniz'le nasıl paylaşıyorum?
Kendime dair eski defterleri açtığım, havalandırdığım günlerden geçiyorum bir kez daha. Bunlara geri dönmek, her defasında ebeveyn çocuk ilişkisine dair yeni farkındalıklar sağlıyor. Bunları fark ettikçe, üzerine düşündükçe, otomatik reflekslerim azalıyor. Durmak, düşünmek, duvar örmeden, küsmeden, alınmadan, içindeki kapıları çarpmadan konuşmayı sürdürmek, yeni yollar aramak mümkün oluyor. O zaman sevilmeyen, kızılan, aptalca bulunan çocuğun kendisi değil davranışı oluyor. Çocuk bunu bir kez anlayınca ne içine kapanıyor ne de sabrı zorlayıcı bir defansa geçiyor. Benim de sağlamaya, sürdürmeye çalıştığım, bu.
Deniz'in geri bildirimi ne?
Deniz, hayallerini, planlarını gerçekleştirme fırsatı bulduğunda, kendi özerkliğini (çoğunlukla) koruyabildiğinde, yaşına uygun seçimler yapabildiğinde ona daha az keyif veren eylemler ya da sorumluluklar hakkında daha uyumlu ve uzlaşmacı oluyor. O zaman haksızlığa uğradığını ya da sevilmediğini düşünmüyor. Koyduğum kimi engellerin altında yatan gerekçeyi daha rahat görüyor. Muhtemelen ona sağlanan alanın gerisinde yatan sevgiyi ve saygıyı görüyor. Bunu hissettiği her zaman verdiği tepki çok daha yumuşak.
Sonrasıyla ilgili ne düşünüyorum?
Şefkatli ebeveyn günlükleri 52 hafta sürecek. İpuçları çoktan epostama geldi, çevrilmek ve üzerine düşünülmek üzere bekliyor. 52 hafta sona erdiğinde kendime yeni kaynaklar bulacağımı, konu üzerinde düşünmeye, pratiklerimi sürdürmenin yeni yollarını bulacağımdan eminim. Bunu bilmek bana güven ve umut veriyor.
Kendimi nasıl değerlendiriyorum?
Şefkatli anne günlüklerinden şefkatli ebeveyn günlüklerinin yirmi yedincisine uzanan yol hayli uzun. Tamamen kesintisiz değil ve fakat istikrarlı bir şekilde sürüyor. Her yeni ipucu, eskinin üzerine ilave oluyor ve hiç kuşkusuz ben de değişiyorum, dönüşüyorum. Ben değiştikçe, eski inançlarımı, kalıplarımı değiştirdikçe Deniz de bu süreçten olumlu etkileniyor ve zamanı geldiğinde uçmak üzere kanatları sağlıkla gelişiyor, tüyleri pırıl pırıl parlıyor. Bunu sağlayabilmek, sürdürebilmek için verdiğim emek hiç de yabana atılır değil. Kolay yolu seçmediğim için, denediğim için, değişim, dönüşüm konularında çabaladığım için kendimi takdir ediyorum. Aferin bana!
Eski günlüklere buradan ulaşabilirsiniz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder